Dane dotyczące działek ewidencyjnych udostępniane są poprzez WFS i każdy może je pozyskać. Usługa WFS (Web Feature Service) służy do pobierania danych w postaci wektorowej. Jeżeli możemy dane pobrać, to możemy również je modyfikować, przekształcać oraz kontrolować.
Tutaj pokażemy Państwu jak szybko i prosto możemy to zrobić wykorzystując publicznie dostępne dane i darmowe oprogramowanie QGIS.
Adres usługi WFS
W celu pozyskania adresu usługi skorzystamy ze strony GUGIK, na której udostępniona jest „Ewidencja zbiorów i usług danych przestrzennych” pod adresem: https://integracja.gugik.gov.pl/eziudp/
Oczywiście w tym przypadku interesuje nas adres usługi pobierania danych.
Oprogramowanie QGIS
Cytując Wikipedię można napisać, że „QGIS umożliwia zarządzanie danymi geograficznymi, tworzenie własnych danych, w tym zastosowanie współrzędnych GPS, wykonywanie analiz przestrzennych oraz tworzenie map. Funkcjonalność programu może być rozszerzona poprzez wykorzystanie dodatkowych wtyczek np. Georeferencer, OpenLayers, GRASS.”
Dziś wykorzystamy jedną z wbudowanych wtyczek programu.
Gdy uruchomimy program powinien utworzyć nam się pusty projekt. Możemy zrobić to także ręcznie poprzez wybranie odpowiedniej pozycji w menu lub wybierając ikonę nowego projektu.
Następnie musimy skonfigurować nasze źródło danych, z którego chcemy skorzystać. Tutaj wykorzystamy adres usługi pobierania danych pozyskany z rejestru GUGiK.
- W menu „Warstwa” wybieramy „Zarządzanie źródłami danych”.
- W okienku zarządzania źródłami danych szukamy pozycji „WFS / OGC API – obiekty” (nazwa może być inna w różnych wersjach QGIS).
- Tutaj musimy zdefiniować parametry połączenia z serwerem, z którego chcemy pobrać dane: nadajemy mu nazwę oraz adres usługi (URL).
- Po zatwierdzeniu konfiguracji możemy wcisnąć przycisk „Połącz” by sprawdzić jej poprawność. Jeśli wszystko zrobiliśmy poprawnie, to program powinien połączyć się z serwerem i pozyskać listę dostępnych warstw, które udostępnia.
Jeżeli nasza konfiguracja jest poprawna to możemy dodać warstwę działek do projektu.
Należy zauważyć, że program pozyskał dane o układzie współrzędnych w jakim zapisane są pobierane obiekty. Przy domyślnej konfiguracji oprogramowania QGIS, układ ten zostanie przypisany do całego projektu. Jeśli nie, to powinniśmy wybrać jako układ projektu tą właśnie wartość.
Dodajemy warstwę do projektu poprzez wciśnięcie przycisku „Dodaj”.
Program pokaże nam jeszcze okienko podsumowania z wybranymi warstwami i ilościami obiektów na nich się znajdujących, ale możemy nie czekać na ich zliczenie i po prostu klikamy przycisk „Dodaj do warstwy”.
Możemy zamknąć okienko z konfiguracją źródła danych. Obiekty z wybranej warstwy zaczną pojawiać się na ekranie. W zależności od ilości danych, szybkości łącza internetowego i wydajności serwera zajmie to chwilę czasu. Czasami trzeba uzbroić się w cierpliwość i pozwolić programowi działać.
Jak widać warstwy pozyskane przez usługę WFS posiadają również atrybuty. Warstwę taką możemy zapisać do innego formatu (np. SHP, DXF), przekształcać lub wydrukować. Możemy tworzyć zapytania i analizy.
Dzięki temu, że obiekty zawierają podstawowe atrybuty działek możemy dodać numer działki jako etykietę. Pozwoli nam to w szybki sposób zlokalizować dowolną działkę.
Należy kliknąć na nazwie wyświetlanej warstwy prawym przyciskiem myszy i wybrać „Właściwości”. Następnie opcję „Etykiety” i wybrać atrybut działki, który ma być na mapie prezentowany jako etykieta obiektu. Tutaj wybrano „ID_DZIALKI”.
Kontrola topologii
Przed przystąpieniem do kontroli topologii obiektów musimy sprawdzić czy jest włączona wtyczka, z której chcielibyśmy skorzystać. By to zrobić należy wejść w menu zarządzania wtyczkami i włączyć „Kontrola topologii„
Narzędzie do kontroli topologii uruchamiamy z właściwego menu programu. Uruchomi się dodatkowe okienko, w którym będziemy musieli określić reguły topologii, które obiekty powinny spełniać.
W okienku tym musimy wybrać wszystkie reguły, które zostaną zastosowane przy sprawdzaniu topologii obiektów. Każdy obiekt ze wskazanej warstwy zostanie przetestowany i zweryfikowany czy spełnia określone warunki.
Jeżeli wszystkie warunki zostaną wybrane zatwierdzamy je poprzez wciśnięcie przycisku „OK” i uruchamiamy weryfikację przyciskiem „Sprawdź wszystko”.
Sprawdzenie topologii jest operacją, która może być długotrwała. Wszystko zależy od ilości obiektów, oraz komputera, na którym jest to wykonywane.
Po zakończeniu weryfikacji, jej wynik dostaniemy w tym samym okienku. Będą tam wskazane miejsca wraz z opisem błędu. Jeśli obiekt jest błędny to dostaniemy jego identyfikator. W tym przypadku błędem jest luka (szczelina) między obiektami.
Jak widać nie jest to bardzo rozbudowane narzędzie i realizuje minimalną ilość reguł, które możemy określić. Nie jest też prosto wyeksportować listę błędów do zewnętrznego pliku, ale jest to możliwe.
Testowa baza, która posłużyła do tego opisu pozbawiona była poważnych błędów topologicznych, więc nie można było zaprezentować ich większej ilości. Została ona wybrana celowo. Raz, że GISNET jest z Gdańska, a dwa, że spodziewaliśmy się, że nie będzie tam wiele błędów.
Jeżeli masz pytania lub uwagi, skontaktuj się z nami! Kontakt